De commandant van D-compagnie van het eerste bataljon van het Algonquin Regiment majoor George L. Cassidy, had de voorgaande dag opdracht gekregen om een bruggenhoofd bij de fabriek van ten Bos aan de Almelosestraat te vormen. Men koos voor een aanval over en langs de as van de Almelosestraat, door de eerder beschreven “opening” in de waterlopen rond de Klumpershoek/het Zuidbroek, hoewel de Canadezen wel degelijk beseften, dat de Duitsers juist daar het zwaartepunt van hun verdediging gelegd hadden. Als startpunt voor de aanval werd café de Mosterdpot aangewezen en die nacht gingen drie pelotons zeer behoedzaam op weg, daar men had besloten een stille aanval uit te voeren waarbij geen radioverkeer zou worden gebruikt, maar de communicatie via ordonnansen te voet zou plaatsvinden,

Het eerste en tweede peloton dienden onafhankelijk van elkaar eerst een stuk noordwaarts op te trekken tot aan de Aa (door de Canadezen Hollander Graven genoemd), waarlangs men westwaarts richting Wierden diende op te rukken. Eén peloton aan de noordzijde van de Aa en het andere aan de zuidzijde, zodat zij elkaar wederzijds steun konden verlenen.

Deze twee pelotons zouden de Duitse verdedigers zodanig moeten afleiden, dat een derde peloton dat over de Almelosestraat diende op te rukken, een bruggenhoofd zou kunnen vormen bij de fabriek van ten Bos. Hiertoe kreeg dit derde peloton steun van het hoofdkwartier van de compagnie met in hun achterhoede een aantal genievoertuigen waaronder een bulldozer (om de boomstamversperring aan de kop van het kanaal op te ruimen en de krater in brug van de Almelosestraat over de Aa te dichten) alsmede specialisten om eventuele mijnen op te sporen en te verwijderen.

Het eerste peloton maakte echter een fout en trok, in plaats van langs de Aa richting Wierden af te buigen, verder door in noordelijke richting en raakte vervolgens de weg kwijt, waardoor zij hopeloos verdwaalden en zij geen inbreng hadden in deze eerste aanval. Uiteindelijk werden zij ca. 2 km vanaf de plek waar ze hadden moeten zijn aangetroffen.

Het tweede peloton boog volgens plan, na noordwaarts te zijn gegaan, wel af langs de Aa richting Wierden en naderde het punt waar de Aa de Aadorpsweg kruist. Hier werden zij echter verrast door hevige Duitse tegenstand vanuit het gebied tussen de Aa en de spoorlijn, waardoor men zich uiteindelijk voortijdig moest terugtrekken.

Het derde peloton, trachtte volgens plan over en langs de Almelosestraat Wierden te naderen. De Duitsers waren echter op hun hoede en mede doordat de afleidingsmanoeuvre van de beide andere pelotons faalde, werd dit derde peloton ontvangen door een moordend vuur van enkele kanonnen op het v.d. Berg plein en het kanon aan de Almelosestraat in de tuin van de fam. Venema. Intensief vuur van mitrailleurs en geweren werd op relatief korte afstand ontvangen vanaf weerszijden van de Almelosestraat. Meerdere genievoertuigen werden getroffen (gelukkig zonder verliezen), maar ondanks herhaalde pogingen kwam men niet verder dan de kop van het kanaal waar de Duitsers een versperring van boomstammen over de weg hadden opgericht. Bij zonsopgang moest ook dit derde peloton zich terugtrekken richting de Mosterdpot.

Deze eerste nachtelijke poging van D-compagnie van de Algonquins om een bruggenhoofd bij ten Bos te vestigen eindigde deze morgen in een situatie die de Canadezen als FUBAR betitelden (Fucked Up Beyond All Recognition = één grote warboel) en de rest van de ochtend werd besteed om deze warboel te ontrafelen en zich te beraden op verdere stappen om het gestelde doel te bereiken.

 Stichting Historische Kring Wederden.

Café de Mosterdpot.

De eerste stille nachtelijke aanval op Wierden.

• 

• 

Schetsen van de eerste aanval op Wierden door majoor Cassidy gemaakt na de oorlog.